Odpowiadając na potrzeby uczniów i rodziców ograniczyliśmy ilość testów w szkole jednocześnie stale weryfikując jakość, zakres i trwałość umiejętności, zdejmując presję ocen, aby zdobywanie wiedzy odbywało się z naturalnej potrzeby ucznia. Naszym celem jest podniesienie zdolności samokształcenia, pozyskiwania i weryfikowania informacji poprzez wykorzystanie potencjału technologii cyfrowej, metody projektu, pracy w grupie. Chcemy odciążyć uczniów i zamienić czas poświęcony na zapamiętanie wiedzy wynikającej z metody podającej i tzw. „testozy” na zdobycie lepszych umiejętności i kompetencji w zakresie wymiany dobrych praktyk między nimi. Reagując na zjawisko przeciążenia młodzieży pragniemy oprzeć nas system ewaluacji wiedzy na kształtujących zasadach oceniania wykazujących progres i zaangażowanie ucznia.
Jak to wygląda w praktyce?
Na początku roku uczeń dostaje zestaw wymagań edukacyjnych z wszystkich przedmiotów, które będzie realizował wraz z nauczycielem i klasą. W ten sposób powstaje segregator do samooceny. Każdą jednostkę czasową (lekcję, tydzień, rozdział, …) nauczyciel rozpoczyna od uświadamiania uczniom celów, które w danym momencie będą realizowane i za pomocą jakich form będą one oceniane. W trakcji lekcji nauczyciel udziela uczniowi wielu informacji zwrotnych i wskazówek. Czas ten kończy się odniesieniem do tych celów, samooceną ucznia skonfrontowaną z oceną nauczyciela, argumentacją, rozmową.
Przykład:
1. Porównuję liczby naturalne z wykorzystaniem ich różnicy lub ilorazu
2. Wykonuję dzielenie z resztą liczb naturalnych √
3. Obliczam kwadrat i sześcian liczb naturalnych √
4. Stosuję kolejność wykonywania działań √
5. Zapisuję i odczytuję liczby na osi liczbowej
6. Zapisuję i odczytuję liczby naturalne wielocyfrowe
7. Porównuję liczby naturalne √
8. Zamieniam jednostki monetarne: złoty i grosz √
Segregator jest tylko dla ucznia, zostaje w szkole, jest jego odpowiedzialnością, jego sprawą i niekoniecznie spójny ze zdaniem dorosłych. W miarę upływu czasu, wraz z dojrzewaniem, poprzez liczne rozmowy z nauczycielem, dziecko staje się co raz bardziej świadome swoich mocnych i słabych stron. Zaczyna być zdolne do decydowania o samym sobie.
Nauczyciel przygotuje sobie podobny arkusz weryfikacji wiedzy uczniów, z identycznymi wymaganiami, na podstawie którego sformułuje oceny kształtujące w Librusie i omówi je z uczniem. Np.
· Poćwicz porównywanie liczb naturalnych z wykorzystaniem ich różnicy lub ilorazu.
· Jeszcze nie wykonujesz dzielenia z resztą liczb naturalnych.
· Świetnie natomiast obliczasz kwadrat i sześcian liczb naturalnych.
· Super stosujesz kolejność wykonywania działań.
· Popracuj nad zapisywaniem i odczytywaniem liczb naturalnych z osi liczbowej.
· Umiesz zapisywać i odczytywać liczby naturalne wielocyfrowe,
· a także porównywać je.
· Świetnie zamieniasz jednostki monetarne: złoty i grosz.
Pamiętaj, że zawsze możesz zgłosić się po pomoc, ćwiczenia i zaliczyć pozostałe cele.
Łatwo można zauważyć, że uczeń osiągnął 5 spośród 8 celów kształcenia. W każdej chwili może zdecydować, że chciałby się rozwijać, czuje że stać go na więcej w zakresie matematyki i walczyć o wyższą ocenę na semestr.
Łatwo też obliczyć procent i odnieść go do ogólnoszkolnej średniej, tym samym być świadomym przez cały rok minimalnej oceny. (5/8 – 63% – dst.)
0-39 [%]- niedostateczny
40-50[%]- dopuszczający
51-69[%]- dostateczny
70-85[%]- dobry
86-96[%]- bardzo dobry
97-100[%]- celujący
Tak jak większość krajów w Europie nie chcemy oceniać również zachowania ucznia. Wynika ono często z neuroróżnorodności, trudności, niewyspania, a nawet farta w danym dniu. Nie chcemy używać zewnątrzsterownego bacika w postaci kar i nagród, za to mocno pragniemy zająć się modelowaniem i pomocą w samoregulacji zachowań uczniów. Chcemy rozmawiać, tłumaczyć, nazywać emocje, dawać przykład, wspierać i wyznaczać cele. Każdy uczeń w naszych oczach może być bardzo dobry, każdy może siebie sam sprawiedliwie ocenić.