W naszej szkole przywiązujemy szczególną uwagę do pracy z uczniem zdolnym i uczniem z trudnościami. W obu przypadkach kluczowa jest indywidualizacja procesu nauczania.
Działania szkoły w postępowaniu z uczniem zdolnym mają na celu, poprzez tworzenie programów, projektów, prowadzenie interesujących lekcji, wspieranie zdolności i ponadprzeciętnego potencjału dziecka.
Wśród metod i form pracy wykorzystywanych przez naszych nauczycieli znajdują się między innymi:
- różnicowanie prac klasowych i domowych
- poszerzanie zakresu lektur
- tworzenie „Mojej encyklopedii”- realizacja innych treści, materiału pogłębiającego i poszerzającego oraz treści z dziedzin pokrewnych
- praca w grupach, wykorzystywanie zróżnicowanych źródeł informacji
- przedstawianie na lekcji prezentacji przygotowanych przez uczniów na interesujący ich temat
- przygotowanie i udział w konkursach, turniejach, projektach
- prowadzenie fragmentów lekcji przez ucznia
- konsultacje i współpraca z nauczycielami przedmiotowymi i psychologiem
- stosowanie motywującego systemu oceniania, w tym oceniania kształtującego
- rozszerzanie i pogłębianie materiału między innymi na kółkach zainteresowań
W przypadku kształcenia uczniów z trudnościami, w tym dzieci z orzeczeniami i opiniami wybór form i metod pracy poprzedzony jest przeprowadzeniem szczegółowej diagnozy umiejętności dziecka, a więc rozpoznaniem jego specyficznych potrzeb i możliwości. Następnie w porozumieniu ze szkolnym metodykiem i psychologiem opracowywany jest odpowiedni system nauczania dla danego dziecka, uwzględniający wskazania zawarte w orzeczeniu lub opinii. Nauczyciele uczący dziecko z trudnościami zobowiązani są do zapoznania się z zaleceniami sporządzonymi przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną oraz z planem terapeutycznym ucznia opracowanym przez szkołę.
Szczególnie ważne we współpracy z tą grupą dzieci jest:
- dostosowanie materiałów edukacyjnych do potrzeb i zainteresowań dziecka
- nauczanie takich treści, które dziecku są w danym czasie najbardziej potrzebne
- stosowanie adekwatnych metod weryfikowania wiedzy:
- przygotowywanie sprawdzianów dostosowanych do konkretnego dziecka, tj.: zastosowanie optymalnej dla ucznia formy np. formy testowej, nie opisowej bądź odpowiedzi ustnej lub też wykorzystanie materiałów i treści wizualnych, obrazkowych
- branie pod uwagę zdolności intelektualnych ucznia, jego poziomu i sposobu funkcjonowania i komunikowania się oraz umiejętności koncentracji
- zadawanie w razie potrzeby dodatkowych pytań i/lub pytań pomocniczych
- przeznaczanie na sprawdzian i ewaluację osoby z orzeczeniem więcej czasu;
- weryfikowanie wiedzy i umiejętności w innej formie niż sprawdzian, np. ocenianie kompetencji dziecka podczas pracy w grupie, przygotowywania i prezentacji projektów itp.
- budowanie przychylnej i motywującej atmosfery oraz stosowanie gratyfikacji za wykonaną pracę.
- organizowanie wsparcia psychologicznego dla ucznia i jego rodziców
- dbałość o rozwijanie kompetencji psycho-społecznych ucznia